Στην εποχή της «ρητορικής στροφής», στον εικοστό πρώτο αιώνα, Ρητορική και Επικοινωνία συνυπάρχουν και τροφοδοτούν σε επίπεδο θεωρίας και πράξης όλες τις ανθρωπιστικές και κοινωνικές επιστήμες και την καθημερινή ανθρώπινη δράση. Είναι κοινό μυστικό ότι οι ρίζες της σύγχρονης θεώρησης της επικοινωνίας φτάνουν στη μελέτη της επιχειρηματολογίας και, κατ’ επέκταση, της κλασικής ρητορικής τέχνης. Η ρητορική, ως τέχνη του λόγου, αποτέλεσε την πρώτη συστηματική και οργανωμένη απόπειρα μελέτης της γλωσσικής επικοινωνίας αναφορικά με ένα θέμα / μήνυμα ανάμεσα στα μέλη μιας κοινότητας, αρχικά, σε προφορικό και, αργότερα σε γραπτό επίπεδο. Η απόπειρα αυτή συνεχίζεται και θα συνεχίζεται σε όλες τις εποχές με στόχο την ακριβέστερη κατανόηση της ανθρώπινης φύσης, την καλλιέργεια των κριτικών και νοητικών ικανοτήτων του κάθε σκεπτόμενου ανθρώπου και τη βελτίωση των επικοινωνιακών του δεξιοτήτων.
Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος δεν αρκεί η γνώση κάποιων βασικών και διδακτικών ρητορικών τεχνικών.
Η διαμόρφωση «ρητορικών ανθρώπων» προϋποθέτει τη «σύγκραση» του λόγου, του ήθους και του πάθους σε συνδυασμό με την κριτική αξιοποίηση ποικίλων γλωσσικών, φιλοσοφικών, ιστορικών, πολιτικών και κοινωνικών γνώσεων. Προϋποθέτει την ειλικρινή και βαθιά επιθυμία για τη διαμόρφωση ενός καλύτερου κόσμου.
